Door de leerkuil heen 🎹

Door: Donika Fazliu 13/11/2025

Steeds meer merk ik hoe kinderen het meest groeien op momenten dat het even lastig wordt. Patricia noemde laatst een mooi voorbeeld van piano spelen. Ze legde uit dat kinderen in het begin enthousiast een nieuw stukje muziek spelen, maar zodra het moeilijker wordt, ze vaak even vastlopen. Dat moment van worstelen hoort bij het leerproces, en is precies wat je de leerkuil noemt.

Het begin van plezier

Veel kinderen beginnen nieuwe dingen met nieuwsgierigheid en enthousiasme. Alles lijkt in het begin vanzelf te gaan en ze zijn vaak vol energie om te ontdekken wat ze kunnen. Ouders geven vaak aan hoe fijn het is dat hun kind gemotiveerd is om nieuwe dingen uit te proberen.

Het moment dat het moeilijk wordt

Dan komt de uitdaging: een taak wordt moeilijker, iets lukt niet meteen, of het tempo is lastig bij te houden. Kinderen kunnen gefrustreerd raken of zelfs stoppen. In oudergesprekken hoor ik ouders regelmatig zeggen: “Ik zeg altijd dat het niet erg is, dat ik het wel voor hem oplos, en toch is hij helemaal overstuur als iets niet lukt.” Dat zijn de momenten waarop duidelijk wordt hoe moeilijk het kan zijn om je kind te zien worstelen. De neiging is om te helpen of het probleem op te lossen, maar juist dan vraagt het om even te kunnen verdragen dat je kind in de leerkuil zit, zodat het zelf kan ontdekken hoe het verder kan.

Ruimte geven en vertrouwen bieden

Wat ouders door de sessies merken, is dat het verschil juist ligt in de ruimte geven om fouten te maken. Door niet te snel in te grijpen, krijgt een kind de kans zelf te experimenteren, zelf oplossingen te vinden en successen te benoemen. Dit geeft niet alleen het kind meer eigen kracht, maar laat ouders ook zien hoe waardevol het is om los te laten. Na deze fase volgt vaak een mooi moment: het kind voelt zelfvertrouwen, ervaart dat doorzetten iets oplevert en ontdekt dat leren leuk kan zijn. Deze overwinningen werken ook door in andere situaties, thuis en op school.

Wat ik leer

Hieruit blijkt voor mij hoe belangrijk het is dat kinderen de ruimte krijgen om hun eigen leerkuil te ervaren. Niet alles hoeft meteen perfect te gaan; juist het doorzetten en ontdekken maakt dat een kind groeit. Voor mijzelf betekent dit dat ik leer meer geduld te hebben, de kracht van kleine successen te zien en de waarde van uitdagingen te herkennen. Net zoals bij het voorbeeld van piano spelen: soms verloopt het moeizaam, maar uiteindelijk levert het veel groei op.